Якуб Сулейманавіч Шынкевіч нарадзіўся 16 красавіка 1884 г. у мястэчку Ляхавічы Слуцкага павета Мінскай губерні (цяпер г. Ляхавічы Брэсцкай вобласці) у сям’і татарскага землеўладальніка Сулеймана Шынкевіча і яго жонкі Фацімы. Меў брата Мустафу Шынкевіча, старшыню грамадства польскіх татар, і сястру Аміну.

Якуб Шынкевіч вучыўся ў розных пачатковых школах, затым у пятнаццацігадовым узросце быў залічаны ў трэці клас рэальнага вучылішча ў Мінску, дзе навучаўся ў 1899–1904 гг. У 1904–1910 г. вучыўся ў Санкт-Пецярбургскім тэхналагічным інстытуце. У 1912 г. паступіў на ўсходнезнаўчае аддзяленне гісторыка-філалагічнага факультэта Санкт-Пецярбургаскага ўніверсітэта.

Сяргей Аляксеевіч Гардун нарадзіўся 4 сакавіка 1959 г. у в. Дзівін Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласціў сялянскай сям’і. Бацька,Аляксей Іванавіч Гардун, працаваў у калгасе «Новае жыццё», маці, Аляксандра Іванаўна, – у сталовай. Уся сям’я была веруючая, і гэта было вызначальным у далейшым лёсе Сяргея. Вучыўся ў Дзівінскай сярэдняй школе. У 5–6 класе ў хлопчыка была мара стаць настаўнікам, а калі ў 8 класе прачытаў Евангелле, з’явілася жаданне глыбей пазнаць Свяшчэннае Пісанне, багаслоўе і стаць свяшчэннікам.

Архіепіскап Іаан (пры нараджэнні Леў Данілавіч Хама) нарадзіўся 25 сакавіка 1963 г. у в. Калбаевічы Самбiрскага раёна Львоўскай вобласці Украінскай ССР. Закончыў сярэднюю школу. Служыў у Савецкай арміі (1982–1984). Закончыў Маскоўскую духоўную семінарыю (1989) і экстэрнам – Маскоўскую духоўную акадэмію (1993).

Віталь Іванавіч Тупека нарадзіўся 16 верасня 1968 г. у г. Лунінец Брэсцкай вобласці. Летнія канікулы праводзіў на радзіме сваёй маці ў в. Велямічы Столінскага раёна. Бабуля Ганна Фёдараўна Гушча вадзіла Віталя ў царкву, заклала асновы праваслаўных традыцый. Пасля заканчэння сярэдняй школы № 1 г. Лунінца (1985) Віталь Тупека паступіў у Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт імя У. І. Леніна на факультэт «Радыяфізіка і электроніка». У 1987–1989 гг. праходзіў тэрміновую службу ў Савецкай арміі, затым працягнуў вучобу ў ВНУ. У чэрвені 1992 г. атрымаў дыплом па спецыяльнасці «інжынер-радыяфізік».

Аляксандр Фёдаравіч Свідуновіч нарадзіўся 7 студзеня 1938 г. у сяле Дзівін Кобрынскага павета Палескага ваяводства (цяпер аг. Дзівін Кобрынскага раёна). Бацькі Фёдар Сільвестравіч і Ганна Сцяпанаўна назвалі сына ў гонар рускага князя Аляксандра Неўскага, кананізаванага Рускай праваслаўнай царквой. Дзяцінства хлопчыка праходзіла ў нялёгкі час нямецка-фашысцкай акупацыі. На ўсё жыццё ў памяці Аляксандра засталіся ўспаміны пра тое, як яго сям'іпрыходзілася галадаць, хавацца ў лесе ад немцаў. Але прыйшла доўгачаканая перамога, і хлопчык пайшоў у першы клас сельскай школы, навучанне ў якой праходзіла на роднай беларускай мове.

Якаў Лявонцьевіч Жалязоўскі нарадзіўся 20 студзеня 1802 г. у в. Вялікія Сяхновічы Кобрынскага павета Гродзенскай губерні (цяпер Жабінкаўскага раёна Брэсцкай вобласці) у сям’і ўніяцкага святара. У 1812–1821 гг. Якаў вучыўся ў Брэсцкім дваранскім вучылішчы.

Раман Раманавіч Шахмуць нарадзіўся 15 ліпеня 1901 г. у сяле Падлессе Ляхавіцкай воласці Мінскай губерні (цяпер вёска Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у шматдзетнай сялянскай сям’і. Нягледзячы на вялікую беднасць, Раману ўдалося скончыць двухгадовае народнае вучылішча ў Ляхавічах. З дзяцінства хлопчыка цягнула да царквы, дзе ён многа і старанна маліўся. Свята-Духаўская царква в. Падлессе пабудавана з дрэва ў другой палове ХVIII ст., вядома цудатворнай іконай Божай Маці «Падлеская».

Георгій Мікалаевіч Гарбачук нарадзіўся 11 лістапада 1945 г. у вёсцы Крыўляны Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці ў сям’і свяшчэнніка. Бацька, Мікалай Гарбачук, быў настаяцелем Дзмітровіцкай царквы, карыстаўся вялікім аўтарытэтам сярод вернікаў і духавенства. За служэнне быў узнагароджаны ордэнам св. Сергія Раданежскага II ступені Свяцейшым Патрыярхам Маскоўскім і ўсяе Русі Алексіем II. Сын Георгій пайшоў па слядах бацькі.

Мікалай Парфір’евіч Юзьвюк нарадзіўся 14 кастрычніка 1880 г. у вёсцы Дзмітровічы Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер аг. Дзмітровічы Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці). Бацька, Парфір Андрэевіч, пасля школы ў Супрасльскім манастыры служыў псаломшчыкам у Дзмітровіцкай царкве з 1876 г. Ён стараўся даць добрую адукацыю сваім сынам Уладзіміру і Мікалаю. Уладзімір Юзьвюк (1868 – пасля 1930) скончыў Літоўскую духоўную семінарыю, протаіерэй, служыў свяшчэннікам у Гальшанах і Ашмянах, у 1912 г. абраны членам IV Дзяржаўнай думы.

Дзмітрый Іванавіч Будзько нарадзіўся 3 кастрычніка 1930 г. у вёсцы Бардзёўка Брэсцкага павета Палескага ваяводства (цяпер Раснянскі сельсавет Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Сям’я Будзько была веруючай, патрыярхальнай. Галавой сям’і быў дзядуля Іосіф Сямёнавіч, які меў трох сыноў Івана, Іосіфа і Аляксея. Бацька, Іван Іосіфавіч Будзько (1905–1997), быў жанаты на Еўдакіі Іванаўне Бай. Бацькі з ранняга ўзросту прывучалі дзяцей да паслухмянасці і паважлівага стаўлення да дарослых.